Na początek * Wspólnoty * Wydarzenia * Świadectwa * Lektury * Linki * Teksty

Kościół (1 P 2,1-5 - żywe kamienie w duchowej świątyni; Mt 12,48-50 - "któż jest moją matką i braćmi...") to konkretni bracia i siostry, którzy mnie otaczają. Tak jak wspólnota to praktyczne urzeczywistnienie Kościoła, tak mała grupa jest po części doświadczeniem wspólnoty.

Porządek miłości, służby, powołania: Bóg -> mąż/żona -> dzieci -> praca -> wspólnota - mała grupa. Jeśli porządek jest zakłócony, zmieniony, to np. wspólnota może stać się bożkiem.

Biblijnym obrazem małej grupy jest 12 apostołów.
Jak Jezus powołał apostołów, tak Duch Święty przez lidera powołuje mnie do małej grupy (a nie: "to nie ci ludzie; źle mi z nimi...").

Cel małej grupy: wzrost w świętości, zbliżanie się do Jezusa, Ojca w Duchu Świętym (być jak Jezus).

Funkcje małej grupy:

1. Formacja konkretna - tym ważniejsza im osoby bardziej "surowe"; doprowadzenie do przyjęcia Jezusa jako Zbawiciela i Pana; Jezus po powołaniu apostołów rozpoczął formację przez wspólne życie i nauczanie

• dzielenie się życiem na podstawie Słowa Bożego, jak Duch Święty działa we mnie
• nazywanie - rozeznawanie i uzdrawianie uczuć, pragnień, zranień, które są źródłem naszych postaw i czynów (Hbr 12,5 "...aby jakiś gorzki korzeń...")
• uczenie się przebaczania - gdzie otwarcie, tam większe zranienia
• uczenie się upominania, jeśli widzą ten "gorzki korzeń, który rośnie"
• towarzyszenie sobie: modlitwa w tygodniu; troska o zwykłe rzeczy
• trudna osoba w małej grupie (jak Judasz)

2. Przygotowanie do pierwszego powołania (małżeństwo, singlostwo, życie konsekrowane)

3. Przygotowanie do służby, diakonii - cel zewnętrzny małej grupy (jak dzieci - celem rodziców)

4. Otwieranie się na wzajemne dary: zwyczajne i charyzmaty (prowadzenie modlitwy w małej grupie, uwielbienie, proroctwa, charyzmat uzdrawiania, uwalniania, współczucia, dar przywództwa, jednoczenia...); diakonia, służba może być też poza małą grupą, a do małej grupy wracamy jak do domu, czasem diakonia może na jakiś czas stanowić równocześnie małą grupę.

Dojrzewanie małej grupy:

• troska o formację
• troska o pełne dojrzewanie, na wszystkich płaszczyznach, o wzrost świętości
• czynienie uczniów

Zmiana roli animatora: wyraźne prowadzenie -> koordynowanie -> zachęcanie

Niebezpieczeństwa związane z małą grupą (kryterium oceny nie jest przyjemna atmosfera; w małej grupie są okresy napięć, oschłości):

• wiązanie siebie (zamykanie, getto) - mała grupa ma uwalniać do posługi, usamodzielniać,
• traktowanie siebie instrumentalnie, funkcjonalnie ("ty zrobisz to, ja to") - mała grupa zawsze powinna pozostać środowiskiem, gdzie rośnie miłość

Rodzaje i organizacja małych grup:

• grupy jednorodne: płeć, stan (wydaje się korzystne, gdy osoby młode)
• grupy mieszane - trudniejsze, bo mamy tendencję do grupowania się wg stanu, sympatii, hobby (uciekanie do "kapliczek"); bardziej zbliżone do życia
• nie wydaje się korzystne (a na pewno jest bardzo trudne), gdy grupy składają się z osób na wyraźnie różnych etapach drogi duchowej
• rotacja składu - np. raz na rok albo podział przez "pączkowanie" jak w komórkach parafialnych
• "akompaniament" (np. w Emanuelu "francuskim") - osoba spoza małej grupy, dojrzalsza w życiu wspólnotowym pomaga rozładować napięcia, pomaga lepiej znajdować miejsce we wspólnocie
• częstotliwość spotkań- nie rzadziej niż co 2 tygodnie; ewentualnie po spotkaniu modlitewnym

Mała grupa dla lidera jest niezbędna, ponieważ:

• może zejść "z piedestału" albo sama grupa go "ściąga" (jak rodzina)
• może zdjąć odpowiedzialność, być "dzieckiem Bożym", a nie "dorosłym"
• może podzielić się bez "gorszenia" innych
• jeśli w grupie modlitewnej nie ma jeszcze małych grup, to lider może dzielić się przynajmniej z 1-2 osobami

Na początek * Wspólnoty * Wydarzenia * Świadectwa * Lektury * Linki * Teksty