2 Tm 1,10-12 - przyjęcie, rozwój, Bóg strzeże
1 Kor 14,33.39-40 - ład, pokój, charyzmaty
1 Kor 2,1-5 - prostota głoszenia, moc Boża
Ważne, by pozostać prostym, nie sformalizowanym, zgodzić się na ubóstwo.
Pokusy Odnowy:
1)
- zamiast się modlić - (tylko) mówimy o modlitwie
- zamiast ewangelizować - mówimy o ewangelizacji
- zamiast dzielenia - mówimy o dzieleniu
- zamiast przebaczania - mówimy o przebaczeniu, o jego konieczności
2) rutyna - raz się udało (np. spotkanie), więc powielamy to tak samo,
ale bez mocy Bożej; a to przecież Bóg kieruje; należy rozeznawać (np.
spotkanie)
3) zwracanie uwagi na to, co zewnętrzne, na instytucję, a Odnowa ma dbać
o płomień;
- charyzmat jest płomieniem w Kościele - płomień poza kościołem będzie
zdmuchnięty
- hierarchia to "mury Kościoła" - Kościół bez płomienia jest zimny
4) pokusa robienia wszystkiego - kryterium potrzeb nie jest głównym kryterium
ubóstwo: nie będziemy robić wszystkiego, a będziemy dbać o płomień niech
inni budują instytucję, działają, my zawsze możemy dać świadectwo, powiedzieć
jak Bóg działa w naszym życiu
Etapy kształtowania chrześcijanina:
I preewangelizacja - budowanie relacji, świadectwo osobiste (nie tyle
wprost o Jezusie)
II ewangelizacja - mówienie wprost, aby stanął przed wyborem: czy chce
podążać za Jezusem, czy nie
III formacja (czyli najpierw ewangelizacja, a dopiero potem formacja)
Wizja formacji w Odnowie - co powinien przeżyć człowiek, który
się nawraca i chce iść za Jezusem
0) Nową osobę trzeba wprowadzić - rozmowa po spotkaniu; mężczyzna z mężczyzną,
kobieta z kobietą, aby nasze zainteresowanie i troska o nową osobę nie
zostały źle zrozumiane
1) Osoba musi doświadczyć Bożej miłości, uznać swoją grzeszność, przyjąć
Jezusa (decyzja); przy okazji należy wracać do tego, wyznawać swój wybór
i to, w co wierzę, a nie faszerować od razu wiadomościami
Należy wprowadzać w modlitwę: tak się modlimy i dlaczego, mówić, co robimy,
akcentować świadectwo, to co Bóg zrobił w naszym sercu (animatorzy nie
mówią co w nich Bóg czyni, więc i inni tego nie robią).
To wszystko prowadzi do wiary i nawrócenia.
2) Oczyszczenie - usuwać z serca złe rzeczy (może trwać 1 rok do 5 lat);
zachęcać i dawać okazje, aby człowiek o tym wpierw mówił Bogu (pokazać
fałsz sposobu "najpierw sam się poprawię, uzdrowię - a potem przyjdę do
Boga"); samoakceptacja - zobaczyć siebie oczyma Boga, to ma prowadzić
do odpowiedzialności za siebie, pewnego uniezależnienia się od ludzi.
3) Słuchanie Słowa -historia Słowa Bożego, postacie Pisma św. pod kątem
słuchania Słowa Bożego. Działać powoli, stosować powroty, potem przyspieszać.
tekst nie autoryzowany
|